Editör Ayşegül Koç’dan… 2004 Ağustos ayı idi; İstanbul’a taşına! 6 ay olmasına rağmen sanki daha taşınırken Eylül’de işe başlayacağım dileklerimi evren duymuş olmalı idi ki zorunluluk ile Haziran ayından itibaren iş arama çabalarım bir türlü sonuç vermiyordu.
Ümitlerimin azaldığı bir sabah telefonumuz çaldı ve “Sizi BEYSAD’dan arıyoruz, iş görüşmesi için Dudullu ya gelebilir misiniz?” diyordu ses. öyle bir yere başvurmadığımı, adını dahi hiç duymadığımı düşünmekle beraber Kalamış’dan Dudullu ya, arabamızın olmadığını bile düşünmeden, 3 yaşında kızımı misafirimize emanet ederek Murat Önay’ın ofisine görüşmeye i ki dediğim anlam belki de en önemlisi idi. İstanbul’a yeni taşınmış, bizim dışımızda aniden gelişen tatsız olaylar ile ekonomik sıkıntıya düşmüş ve ailelerimizle dahi paylaşamamışken, en önemlisi onca iş arayıp hiçbir sonuç alamamışken, daha başvurmadığım bir yerden bir telefon aldım ve 20 yıldır BEYSAD’dayım 🙂
Derler ya hani Allah yardım etmek isterse illa ki kendisi görünmez gözümü-ze, bir elçi, bir bahane çıkarıverir önümüze… Şükürler olsun.
Saygıdeğer Murat Bey, Bu ilk tanışma, işe alım fırsatı ve takip eden birlikte çalışılan 6 yılda bana öğrettikleriniz için, bana güvendiğiniz için, beni yücelttiğiniz için, hala hayatımda olup, kalben gerçek BEYSAD’lı olduğunuz için size gönülden teşekkür ederim.